Japonların iyi bilinen etik uygulamalarından biri de, yenilgiden sonra kendi kılıçları ile mide yada karınlarını keserek intihar etmeleridir. Samuraylar Bushido felsefesiyle ölüm korkularını yenmişlerdir. Buna “Seppuku” denir. Ancak bizim bildiğimiz terim ‘Hara-Kiri’ terimi, aslında çok kaba bir terimdir. Samurayların yükselişe geçişi Japon tarihinde “Heian dönemi” olarak bilinmektedir ve 794 -1185.yılları arasındadır. Güçlü feodal lordları kendi özelliklerini korumak için bu Samuray savaşçılarını işe almaya başlamışlardır. Japon feodal lordlarının gücü arttıkça, daha fazla toprak ve daha fazla güç için kendi içlerinde savaşmaya devam ettiler. Bu durum samuray savaşçılarının önemini daha da artırmıştır. 1192 yılında Minamoto Yoritomo tarafından yeni bir askeri yönetim kurulmuştur. Minamoto Yoritomo en zengin ve en güçlü feodal lordu ve en yüksek subaydı, büyük “şogun” du. Şogunluk dönemini başlatmış ve Japonya‘nın hükümdarı olmuştur.Bu savaşlar arasındaki süre içinde, Samuraylar çiftliklerde çalışarak zaman geçirirlerdi. Samuray felsefesi çok gelişmiştir ve öğretileri herkes tarafından saygınlık görür. Samuraylar strateji, planlama, savaş zanaat ve sanat gibi çeşitli konularda eğitim alırlardı. Birçok Samuray savaşçısı aynı zamanda kaligrafi ve şiir ustasıydı.
1615 yılından itibaren yaklaşık 250 yıl boyunca Japonya‘da göreceli bir miktar barış dönemi yaşandı. Dövüş becerilerinin öneminin azaldığı bu dönemlerde pek çok Samuray savaşçısı bürokrat, sanatçı ya da öğretmen oldu. 1868 yılında, Japonya‘nın feodal döneminin sonu ile samuray sınıfı da ortadan kaldırıldı.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder